Hatay’ın Sofrasında Bir Yolculuk 
Siz hiç humus yediniz mi? İncecik nohudun taş fırında pişmiş, tahinle harmanlanmış, üzerine zeytinyağı gezdirilmiş o benzersiz lezzetini tattınız mı? Hatay mutfağında humus yalnızca bir meze değildir; aynı zamanda binlerce yıllık medeniyetlerin izlerini taşıyan, sofrada bereketi ve paylaşımı simgeleyen bir gelenektir. Antakya’nın dar sokaklarında yürürken küçük bir lokantaya girip humus sipariş ettiğinizde aslında tarihin ve kültürün derinliklerine de bir yolculuğa çıkarsınız.
Ama Hatay yalnızca humusla sınırlı değildir. Sofraya konan her tabak, Akdeniz’in bereketini, Mezopotamya’nın baharatlarını, Orta Doğu’nun derin mutfak kültürünü taşır. Mesela “tuzda tavuk”… Kocaman bir tavuğun tuzla kaplanıp odun fırınında saatlerce pişirilmesi, sabır ve ustalık ister. Tuzun kabuğu kırıldığında ortaya çıkan nar
gibi kızarmış tavuk eti, Hatay’ın misafirperverliğini en iyi anlatan yemeklerden biridir. O sofraya oturduğunuzda yalnızca yemek değil, aynı zamanda bir ritüel, bir şölene tanıklık edersiniz.
Ve acılı ezme… Hataylıların olmazsa olmazı. Domatesin, biberin, nar ekşisinin ve zeytinyağının birleşiminden doğan bu tat, adeta dilde bir yangın çıkarır. Ama o yangın keyiflidir; çünkü ardından gelen serin naneli ayranla ya da taze sıkılmış turunç suyu ile dengelenir. Acı, Hatay’ın karakterinde vardır. Çünkü buradaki insanlar sıcakkanlıdır, hayat doludur ve sofralarında daima bir tutam cesaret vardır.
Hatay mutfağının asıl gücü, çeşitliliğinde ve birlikte paylaşılan sofralarında gizlidir. Humusun yanına acılı ezme, onun yanına oruk, ardından künefe… Tatlıyla kapanan sofralar, aslında Hatay insanının yüreğini de yansıtır. Çünkü burada yemek, sadece karnı doyurmak için değil; dostlukları pekiştirmek, muhabbeti büyütmek ve yaşamı kutlamak için vardır.
Hatay’a yolu düşen herkes bilir ki, bu şehirde her lokma bir hikâyedir. Humus, tuzda tavuk ve acılı ezme yalnızca yemek değil, aynı zamanda Hatay’ın ruhunu anlatan kelimelerdir. Ve bir kez tadına bakarsanız, o lezzet sizi hep geri çağırır.
